groene Middeleeuwen : duizend jaar gebruik van planten (600-1600)

De plantaardige kant van de Middeleeuwen wordt blootgelegd aan de hand van middeleeuwse boeken, herbaria en handschriften die dankzij toegewijde verzamelaars zijn beland in Nederlandse collecties. De Groene Middeleeuwen is breed van opzet en beschrijft botanische, 'medische', mythische, symbolische en kunsthistorische aspecten. In de Middeleeuwen stond groen - de plantenwereld - voor zowel het gevaar van gifstoffen als voor potentieel genezende krachten. De Vlaamse dichter Jacob van Maerlant (ca. 1235 - ca. 1300) bracht in prachtige verzen de toepassing van kruiden onder de aandacht in Der naturen bloeme.
Bloem- en plantmotieven waren bij de middeleeuwers geliefd als decoratieve omlijsting van teksten en miniatuurtjes in gebeden- en getijdenboeken, fijnzinnige juweeltjes gemaakt door vele ambachtslieden, van inktmakers en verfmengers tot verluchters (miniaturisten).