Verstrengeling van traditie en vernieuwing : kunstkritiek in Nederland tijdens het fin de siècle 1885-1905

Dit derde van elf delen over de moderne kunstkritiek, 1885-2015, bevat een inleiding over de periode 1885-1905, gevolgd door apart ingeleide kritieken uit tijdschriften, voorts biografieën van de kunstcritici met hun publicaties, een literatuurselectie en personenregister. De algemene inleiding stelt Vincent van Gogh in het centrum. De 36 kritieken zijn zeer divers. Het beroep van kunstcriticus staat nog niet vast: journalisten naast kunstenaars en literaire schrijvers oordelen over de schoonheid op een idealistische of meer sociale manier; vanuit de gevoelssymboliek van de kunstenaar of met een eigen visie van de auteur. De kritieken over panorama schilderstukken en muurschilderingen gaan vooraf aan die van individuele exposities. De ontwikkeling van de kunst en van de kritiek richt zich steeds duidelijker naar een onderdeel, een expressief subject, waarmee de roem van Vincent van Gogh - in 1891 nog vrijwel onbekend, in 1905 met een groot overzicht in het Stedelijk van Amsterdam - wordt weerspiegeld. Voor gespecialiseerde lezers.