Noord- en Zuidnederlandse tekenboek 1600-1750

Proefschrift behandelt aspecten omtrent verschijnsel 'tekenboek' in 't algemeen. Het beschrijft de belangrijkste Noord- en Zuidnederlandse tekenboeken en brengt de inhoud ervan in verband met bepaalde kunsttheoretische opvattingen en met een aantal Italiaanse, Duitse en Franse tekenboeken. De iconografische elementen die in het 'tekenboek' voorkomen kunnen ondergebracht worden in: de menselijke figuur naar zijn maatverhoudingen; de menselijke figuur in zijn anatomische bouw; tekenvoorbeelden van het menselijk lichaam in zijn geheel en in onderdelen; afbeeldingen van antieke beeldhouwwerken; tekenvoorbeelden van dieren. Het methodische tekenvoorbeeld (proportieleer en het anatomische tekenvoorbeeld) speelt steeds een grote rol; daarnaast is het gebruik als model, het academische tekenvoorbeeld (het meester-model en het antieke model) vanaf begin 1600 in 'tekenboeken' te vinden.

Het tekenboek blijkt een cursus te zijn voor het leren tekenen van het voornaamste element uit de 'historia', de mens. De kunstenaar kon gebruik maken van verschillende manieren om het menselijk lichaam af te beelden: construeren volgens bepaalde mathematische principes, gesteund door anatomische kennis; het uit de vrije hand schetsen naar een model (levend, poserend of een antiekbeeld dan wel een gipsafgietsel, of een tweedimensionaal, meestal grafisch beeld).